Kiedy można skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania?

Spowiedź w naszym kościele codziennie pół godziny przed Mszą św. poranną i wieczorną czyli od godz. 6.30 do 7.00 od 17.30 do 18.00.

Informacje Parafialne

Informacje Parafialne

Historia Parafii pw. Chrystusa Nauczyciela

Kategoria: Informacje Parafialne Opublikowano: środa, 21 listopad 2018

Historia naszej wspólnoty parafialnej rozpoczęła się 30 października 1983 roku, kiedy to w miejscu dzisiejszego placu kościelnego ordynariusz diecezji sandomierskiej ks. bp Edward Materski odprawił pierwszą Mszę Świętą. Przez blisko dwa miesiące, do Wigilii Świąt Bożego Narodzenia, Msze Święte sprawowane były w prowizorycznym pomieszczeniu po warsztacie mechanicznym, stanowiącym część dawnej kaflarni. Jednocześnie trwały intensywne prace budowlane, zmierzające do przystosowania całego istniejącego obiektu dla potrzeb sakralnych, a później katechetycznych i mieszkalnych.

Entuzjazm i zaangażowanie części parafian, którzy głównie w godzinach popołudniowych  wykonywali prace remontowe i budowlane pod przewodnictwem pierwszego proboszcza ks. Macieja Pachnika i pod fachowym nadzorem kierownika budowlanego Jerzego Wojcieszka, doprowadziły do tego, że pierwsza parafialna pasterka odprawiona została już w znacznie większym pomieszczeniu spełniającym funkcje kaplicy. Następnego roku dobudowano dwa dalsze pomieszczenia przeznaczone do nauki religii (która wówczas odbywała się przy kościele) oraz pomieszczenia dla ks. proboszcza.

W takich warunkach Parafia działała do 1999 roku spełniając wszystkie funkcje sakralne i duszpasterskie. Od września 1984 roku przybył do Parafii nowy wikariusz, a z czasem ks. Biskup Ordynariusz skierował do pracy kolejnego wikariusza i w tym trzyosobowym, zmieniającym się składzie Parafia funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

W lipcu 1995 roku, decyzją ks. Biskupa Ordynariusza Edwarda Materskiego, do sprawowania funkcji proboszcza parafii powołany został ks. Ryszard Szczęśniak, który od początku podkreślał, że jego życiowym zamiarem jest wybudowanie na miejscu istniejących prowizorek nowej świątyni. Kierując Parafią, jako znacznym już ośrodkiem sakralnym i duszpasterskim, przyjął na siebie dodatkowe obowiązki wynikające z konieczności przygotowania procesu budowlanego związanego ze zgromadzeniem odpowiedniej dokumentacji i dokonania niezbędnych uzgodnień, a następnie rozpoczęciem i kontynuowaniem budowy gmachu świątyni. Pierwszym jednak i najważniejszym warunkiem rozpoczęcia całego procesu przygotowawczego było uregulowanie niezwykle skomplikowanego stanu własnościowego działki, na której miał stanąć budynek kościoła, gdyż tylko 1/3 jej część stanowiła własność parafialną, a pozostałe 2/3 należały do osób prywatnych z niewiadomymi miejscami zamieszkania.

Nabycie tytułu własności działki, uzyskanie ogromnej ilości opinii, ekspertyz, planów i pozwoleń, umożliwiło dopiero rozpoczęcie rzeczowego procesu i faktycznej budowy nowego kościoła. Pierwszą jednak czynnością było wyburzenie murów dotychczasowej pierwszej kaplicy (tzw. starej), po wybudowaniu istniejącego domu parafialnego, w którym na parterze urządzono nową kaplicę i mieszkanie dla proboszcza. Przeniesienie wyposażenia starej kaplicy do nowej trwało jeden dzień. Dzięki temu nie nastąpiła żadna przerwa w sprawowaniu posług religijnych. Poświęcenia placu budowy nowego kościoła dokonał w dniu 16 maja 1999 roku ks. infułat Jerzy Banaśkiewicz, poświęcając wykop pod fundamenty. Następnego dnia przystąpiono do wylewania fundamentów.  Wylane fundamenty poświęcił 30 października 1999 r. ówczesny ordynariusz Diecezji Radomskiej ks. Bp Jan Chrapek. Całość prac budowlanych, a następnie wykończeniowych, prowadzonych wewnątrz świątyni zakończona została uroczystym poświęceniem nowego kościoła dokonanym w dniu 28 listopada 2004r. przez ks. Bpa Seniora Edwarda Materskiego. Uroczystość ta zgromadziła większość parafian, budowniczych, gości i prawie wszystkich pracujących tu księży.

Dzisiejsza świątynia, swoimi ceglanymi murami, kolorystycznym dachem, skromną sygnaturką i krzyżem papieskim jest ważnym punktem odniesienia  dzielnicy Planty. Parafia jednak, to nie tylko budynek kościelny, ale również istniejące w nim życie wspólnotowe. Dotychczasowi proboszczowie, a więc nieżyjący już ks. kanclerz Maciej Pachnik i ks. Ryszard Szczęśniak, przykładali ogromną wagę do ugruntowania formacji katolickiej wśród parafian. To właśnie tutaj wydawane było pierwsze w diecezji pismo parafialne AVE, redagowane przez ks. Pachnika  (obecnie wkładka diecezjalna w Gościu Niedzielnym), jednodniówki, strona internetowa Parafii założona przez ks. Przemysława Chrzanowskiego.
 
Ks. Pachnik wprowadził poranną modlitwę brewiarzową kontynuowaną do dnia dzisiejszego. Katechezę dla dorosłych przez 6 lat prowadził dr Leszek Wianowski. Chór męski prowadził  prof. Ryszard Balmowski, a liczne schole  Pani Wiola Latosek. Działa założony przez ks. Grzegorza  Wójcika parafialny Caritas. Od początku rozwinął się ruch pielgrzymkowy – pielgrzymki piesze i autokarowe w kraju i poza granicami. Ks. Szczęśniak prowadził w naszej Parafii diecezjalne spotkania Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
 
 

Kalendarium

  • A.D. 1983:
    • 30 października: Bp Edward Materski, biskup radomski odprawił Mszę Świętą na radomskich Plantach przy ul. Chałubińskiego 15, poświęcił plac i krzyż. Od tego dnia Msze Święte odprawiał codziennie ks. Maciej Pachnik.
  • A.D. 1984:
    • 1 stycznia: Mocą dekretu wydanego przez biskupa sandomiersko-radomskiego Edwarda Materskiego utworzono wikariat samodzielny pw. Chrystusa Nauczyciela. W kaplicy sprawowane są Msze Święte, chrzty, śluby i pogrzeby.
  • A.D. 1989:
    • 25 grudnia: Wchodzi w życie dekret biskupa sandomiersko-radomskiego Edwarda Materskiego erygujący nową parafię pw. Chrystusa Nauczyciela.
  • A.D. 1995:
    • 23 czerwca: Powitanie Ks. Ryszarda Szczęśniaka - nowego proboszcza.
  • A.D. 1997:
    • 19 października: Misje Święte  (19 – 25 październik) zakończone koncertem religijnym w wykonaniu Artystów Teatru Wielkiego w Łodzi. Nauki misyjne wygłosił Ks. Jerzy Siara.
  • A.D. 1998:
    • 5 lipca: Nową kaplicę poświęcił Bp Edward Materski, biskup radomski.
  • A.D. 1999:
    • czerwiec: Wizyta Bpa Jana Chrapka, biskupa radomskiego.
  • A.D. 2000:
    • 29 kwietnia: Uroczyste nawiedzenie Parafii przez figurę Świętej Bożej Rodzicielki.
  • A.D. 2003:
    • 16 listopada: Wizytacja kanoniczna Bpa Zygmunta Zimowskiego, biskupa radomskiego oraz  wmurowanie kamienia węgielnego poświęconego przez papieża Jana Pawła II w mury naszej świątyni.
  • A.D.2004:
    • 19 maja: Jubileusz 20-lecia kapłaństwa Ks. Ryszarda Szczęśniaka.
    • 28 listopada: Poświęcenie nowego kościoła, którego dokonał Bp Edward Materski, biskup senior diecezji radomskiej.
  • A.D. 2006:
    • 23 kwietnia: Poświęcenia nowych organów dokonał Bp Zygmunt Zimowski, biskup radomski.
    • 4 maja: Obraz Matki Bożej Częstochowskiej nawiedził Parafię na radomskich plantach. Mszy św. pod przewodniczył Bp Adam Odzimek, biskup pomocniczy diecezji radomskiej.
  • A.D. 2007:
    • 29 czerwca: Recital dyplomowy na organach p. Grzegorza Tomczyka, organisty naszej parafii.
  • A.D. 2008:
    • 25 maja: Poświęcenie frontonu kościoła, którego dokonał Bp Edward Materski, biskup senior diecezji radomskiej.
  • A.D. 2009:
    • 18 - 23 października: Misje Święte. Misjonarze: ks. kan. Jerzy Siara, ks. prał. Jan Niziołek.
    • 25 października: Konsekracji kościoła dokonał Bp Edward Materski, biskup senior diecezji radomskiej.
  • A.D. 2010:
    • 7 - 10 listopada: Wizytacja kanoniczna Bpa Henryka Tomasika, biskupa radomskiego.
  • A.D. 2012:
    • 15 lipca: Pożegnanie Ks. Kan. Ryszarda Szczęśniaka odchodzącego do parafii w Bielisze.
  • A.D. 2013:
    • 30 października: 30 rocznica pierwszej Mszy Świętej –Nabożeństwo 40-godzinne, uroczysta Suma.
  • A.D. 2019:
    • 15 grudnia: Liturgiczne wprowadzenie na nowego proboszcza Ks. Kan. Piotra Jaśkiewicza podczas Mszy Świętej, której przewodniczył Bp Adam Odzimek, biskup pomocniczy senior diecezji radomskiej.
  • A.D. 2020:
    • 25 grudnia: Mszy Świętej Pasterskiej przewodniczył i homilię wygłosił Bp Piotr Turzyński, biskup pomocniczy diecezji radomskiej.

Rodzina Różańcowa

Kategoria: Informacje Parafialne Opublikowano: środa, 21 listopad 2018

Miesięczne spotkania odbywają się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godzinie 17:30.

Celem kół różańcowych jest przede wszystkim modlitwa różańcowa w konkretnych intencjach, jak np. o pokój w rodzinach i świecie, o nawrócenie grzeszników, o miłość braterską, itp.

Koła różańcowe są wielkim darem dla parafii, bo jest to wielka armia ludzi która codziennie modli się i wyprasza potrzebne łaski dla parafii.

Ministranci

Kategoria: Informacje Parafialne Opublikowano: środa, 21 listopad 2018

 

Zachęcamy ministrantów o dołączenie do grupy na portalu Facebook dla zalogowanych
LINK->

 

Hymn Ministrantów!

Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie
to nasze rycerskie hasło.
Ono nas zawsze prowadzić będzie
i świecić jak słońce jasno.

Naprzód przebojem młodzi rycerze
Do walki z grzechem swej duszy
Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty
Z nim w bój nasz zastęp wyruszy.

Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie
Podnosząc w górę swe czoła.
Przed nami życie rozkwita w wiośnie
Odważnie, bo Jezus woła.

Patroni

Święty Tarsycjusz

Był młodym Rzymianinem, akolitą, należącym do otoczenia papieża Stefana I. Gdy za cesarza Decjusza nastąpiły jedne z najkrwawszych prześladowań chrześcijan, zaostrzono równocześnie możliwości widywania się z uwięzionymi. Wskutek tego umacnianie uwięzionych chrześcijan Komunią świętą przed ich męczeńską śmiercią stało się prawie niemożliwe. Każdy odważny kapłan, diakon czy dorosły chrześcijanin, gdy szedł do więzienia z Komunią świętą, narażał się na rozpoznanie i areszt. W tej sytuacji Tarsycjusz, chłopiec liczący około dziesięciu lat, okazał gotowość pójścia do więzienia z Chrystusem Eucharystycznym, sądząc, że z powodu młodego wieku uda mu się niepostrzeżenie dotrzeć do braci i sióstr skazanych na męczeńską śmierć.

Pewnego dnia, kiedy szedł z Najświętszym Sakramentem w kierunku więzienia, napadła go grupa pogańskich rówieśników, zaciekawionych tym, co on niesie z taką troską. Ponieważ bardzo tego bronił, usiłowali zmusić go biciem i obrzucaniem kamieniami, aby pokazał im co niesie.

Z pomocą nadszedł mu żołnierz rzymski, Kwadratus, setnik, chrześcijanin, doskonale zorientowany w sytuacji. Przepędził całą tę zgraję. Jednak chłopca nie dało się już uratować. Zmarł wkrótce z upływu krwi, na skutek ran odniesionych w obronie Chrystusa Eucharystycznego. Ciało Świętego „Męczennika Eucharystii” chrześcijanie pochowali ze czcią w katakumbach świętego Kaliksta. W roku 1675 relikwie św. Tarsycjusza przeniesiono do Neapolu, gdzie umieszczono je w osobnej kaplicy przy bazylice św. Dominika.

Wspomnienie św Tarsycjusza obchodzone jest 15 sierpnia a więc w dzień uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

 Święty Dominik Savio

Urodził się w wiosce Riva di Chieri w Piemoncie w 1842 r. Jego ojciec był rzemieślnikiem, a matka krawcową. Mając 12 lat spotkał św. Jana Bosco, który przyjął go do swego Oratorium w Turynie. Nawiązała się między nimi szczególna duchowa więź. W trzy lata później Dominik umarł. Mimo bardzo młodego wieku, pośród zwyczajnych obowiązków codzienności, przebywając między rówieśnikami, osiągnął świętość. Jej rozumienie zawarł w liście do przyjaciela: „Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby stale być radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki”.

Papież Pius XI powiedział o nim: „Mały święty, ale gigant ducha”. Beatyfikowany w 1950 roku, kanonizowany
w 1954. Dominik Savio to najmłodszy wyznawca, jakiego kanonizował Kościół.

Relikwie świętego znajdują się w Turynie w bazylice Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych
w pobliżu relikwii św. Jana Bosko. Wspomnienie świętego obchodzone jest w kościele katolickim 5 maja.

Święty Stanisław Kostka

Urodził się 28 grudnia 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu. Był synem Jana – kasztelana zakroczymskiego i Małgorzaty z Kryskich. Miał trzech braci i dwie siostry.

W 1564 roku, w wieku 14 lat, Stanisław razem ze starszym bratem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Chłopcy zamieszkali w internacie ojców jezuitów. Tam też uczęszczali do szkoły. Uczniowie ojców jezuitów uczestniczyli w codziennej Mszy św., codziennej wspólnej modlitwie, comiesięcznej spowiedzi i Komunii św. Świętemu Stanisławowi bardzo się to podobało – od najmłodszych lat lubił być blisko spraw Bożych. Na początku miał trudności z nauką, ale przez swoją pracowitość stał się jednym z lepszych uczniów. W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Nagłe uzdrowienie przypisał Matce Bożej, do której miał wielkie nabożeństwo. Po pewnym czasie w sercu Stanisława zrodziła się myśl, aby być jeszcze bliżej Boga i Matki Najświętszej – postanowił zostać zakonnikiem. Ponieważ nie był pełnoletnim, nie mógł natychmiast zrealizować swojego marzenia – potrzebował zgody rodziców, ale jej nie uzyskał.

Po długich i starannych przemyśleniach, w sierpniu 1567 roku, pieszo i w przebraniu, uciekł z Wiednia. Dotarł do Dyllingi w Bawarii i zgłosił się do zgromadzenia oo. jezuitów. Św. o. Piotr Kanizjusz wysłał go do Rzymu, gdzie św. o. Franciszek Borgiasz przyjął go 28 października 1567 roku do nowicjatu.

Mając 18 lat złożył śluby zakonne. Zmarł, uprzednio przepowiedziawszy swoją śmierć, w sierpniu 1568 roku, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Kult świętości młodego Polaka zrodził się natychmiast i spontanicznie. Proces beatyfikacyjny zakończył się w 1670 roku, a już w 1726 papież Benedykt XIII kanonizował nowego świętego.

Relikwie św. Stanisława spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie. Święto św. Stanisława Kostki jest obchodzone w dniu 18 września.